Divan-ı Aşk

Gönül Sen’i bulmuş ise,

Başkasını anar mı hiç!

Ateşine yanmış ise,

Başka nâra yanar mı hiç!

Sen’i bulanlar bulmuştur,

Akıp akıp durulmuştur,

Ârif Sen’inle doymuştur,

Başkasına kanar mı hiç!

Var eden Sen’sin cihânı,

Varlığın canların cânı;

Bulanlar Sen’de ummânı,

Başka göle dalar mı hiç!

Adı her yerde okunan,

Sînede dertlere dermân,

Gönülden O’na inanan,

Başkasın Rab sanar mı hiç!

İrfan deryâsına dalan,

O’na rûhun fedâ kılan,

Cemâline hayran kalan,

Başka bala banar mı hiç!

O’nu görüp O’na yanan

Yolunun delisi olan,

Arayıp özünde bulan,

Başkasını sorar mı hiç!

Hak bir gönül verdi bana
Ha demeden hayran olur
Bir dem gelir şâdî olur
Bir dem gelir giryan olur
Bir dem sanasın kuş gibi
şol zemherî olmuş gibi
Bir dem beşâretten doğar
Hoş bağ ile bostan olur

Bir dem gelir söyleyemez
Bir sözü şerh eyleyemez
Bir dem dilinden dür döker
Dertlilere derman olur
Bir dem çıkar arş üzere
Bir dem iner taht-es-serâ
Bir dem sanasın katredir
Bir dem taşar umman olur

 Haber Eylen Âşıklara
Aşka Gönül Veren Benem
Aşk Bahrisi Olubanı
Denizlere Dalan Benem
Deniz Yüzünden Su Alıp
Sunuverirem Göklere
Bulutlayın Seyran Edip
Arşa Yakın Varan Benem

Gördüm Diyen Değil Gören
Bildim Diyen Değil Bilen
Bilen Oldur Gösteren Ol
Aşka Yesir Olan Benem

Sekiz Uçmak Âşıklara
Köşk Ü Saraydır Bilene
Musileyin Hayran Olup
Tur Dağında Kalan Benem

Deli Oldum Adım Yunus
Aşk Oldu Bana Kılavuz
Hazrete Değin Yalınız
Yüz Sürüyü Varan Benem

İşidin ey yârenler
Kıymetli nesnedir aşk
Değmelere bitinmez
Hürmetli nesnedir aşk

Dağa düşer kül eyler
Gönüllere yol eyler
Sultanları kul eyler
Hikmetli nesnedir aşk

Kime kim vurdu ok
Gussa ile kaygu yok
Feryad ile âhı çok
Firkatli nesnedir aşk

Denizleri kaynatır
Mevce gelir oynatır
Kayaları söyletir
Kuvvetli nesnedir aşk

Miskin Yunus neylesin
Derdin kime söylesin
Varsın dostu toylasın
Lezzetli nesnedir aşk